Αποκλείστηκε ο Αρης, «πέρασε» ο κόσμος του!

Οι υπερβάσεις γίνονται μια φορά, ο Άρης έκανε τη δική του στο «Βιθέντε Καλντερόν», με το 2-0 της επικράτησης της Μάντσεστερ Σίτι, να έρχεται ως φυσιολογική συνέπεια της διαφοράς ταχύτητας και δυναμικότητας των δύο ομάδων.
Το όνειρο, μάλιστα, των «κιτρινόμαυρων» να επαναλάβουν το... θαύμα της Μαδρίτης, δεν κράτησε περισσότερο από δώδεκα λεπτά, αφού τόσο χρειάστηκαν οι «πολίτες» να πετύχουν δύο γκολ και να «καθαρίσουν» το παιχνίδι πριν καλά - καλά ζεσταθεί.

Σκόρερ και των δύο ο Τζέκο, πλην όμως για να φτάσει στους... πανηγυρισμούς ο Βόσνιος, χρειάστηκε προηγουμένως να γίνουν καθοριστικά λάθη από την άμυνα των Θεσσαλονικέων.
Στο πρώτο (7’), ο Λαζαρίδης γλίστρησε και έδωσε την ευκαιρία στον Τζέκο να βγει τετ α τετ με τον Σηφάκη και στο δεύτερο (12’) ο 25χρονος φορ εξέθεσε με την ντρίμπλα του τον Μίσελ και ολοκλήρωσε με ιδανικό τρόπο τον υποδειγματικό αιφνιδιασμό των γηπεδούχων.
Τα λάθη της άμυνας, άλλωστε, ήταν και αυτά που δεν επέτρεψαν στον Άρη να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από μια αξιοπρεπή ήττα, απογοητεύοντας τους πάντες.


Κι από τη στιγμή που μια ομάδα, η οποία αντιμετωπίζει αποδεδειγμένα πρόβλημα παραγωγικότητας, δέχεται τόσο εύκολα τα γκολ, τότε τα πράγματα γίνονται σαφώς πιο δύσκολα.
Κάτι τέτοιο συνέβη και στο «Σίτι οφ Μάντσεστερ», όπου με το 2-0 διαμορφωμένο πριν συμπληρωθεί το πρώτο τέταρτο και τη διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων δεδομένη, η συνέχεια του παιχνιδιού μετατράπηκε σε καθαρά διαδικαστικού χαρακτήρα.
Ο Άρης σιγά - σιγά άρχισε να ισορροπεί το παιχνίδι, το έκανε όμως περισσότερο γιατί η Σίτι κατέβασε ταχύτητα, παρά γιατί ανέβασε ο ίδιος τη δική του. Οι φιλοξενούμενοι, λοιπόν, πήραν τον έλεγχο του παιχνιδιού, πλην όμως οι ψυχολογικές επιπτώσεις των δύο γρήγορων γκολ, ήταν κάτι περισσότερο από εμφανείς στις προσπάθειές τους.
Η μπάλα έφτανε ως έξω από την περιοχή του Χαρτ και από εκεί και πέρα, οι «κιτρινόμαυροι» έδειχναν αδυναμία να δημιουργήσουν τον παραμικρό κίνδυνο για τον τερματοφύλακα της Σίτι.
Η καλή τελική πάσα ήταν είδος... εν ανυπαρξία, ενώ τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα στο σουτ προς την εστία, αφού ακόμη κι αυτά τα λίγα που έγιναν ήταν και άψυχα και εντελώς ακίνδυνα.
Όσο, λοιπόν, ο Άρης προσπαθούσε να κάνει αισθητή την παρουσία του, η Σίτι κρατούσε δυνάμεις και απλώς έτρεξε λίγο περισσότερο μετά τη συμπλήρωση μιας ώρας, δείχνοντας και πάλι τη διαφορά δυναμικότητας.
Σε αυτό το δεκάλεπτο που οι γηπεδούχοι αποφάσισαν να παίξουν κάτι... παραπάνω, είχαν ένα δοκάρι στο 66’ με τον Μπαλοτέλι και το, «κερασάκι στην τούρτα», τρίτο γκολ από τον Γιάγια Τουρέ στο 76’, έστω και αν για να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα στο σουτ του Ιβοριανού, χρειάστηκε προηγουμένως να κοντράρει στα πόδια του Λαζαρίδη και του Βανγκέλι.