Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Γιουνάιτεντ… Fun Park!


Γιουνάιτεντ… Fun Park!
Δεν προσφέρεται για πλάκα!

Τους κάνει πλάκα!

Την ώρα που η Τσέλσι έχανε ευκαιρίες, η Γιουνάιτεντ σκόραρε (43’ Ερνάντες).

Την ώρα που ο Ντρογκμπά έδινε ελπίδες (76’), ο Παρκ τις έπαιρνε πίσω σε δευτερόλεπτα.

Ε, και μέσα σ' αυτή τη (διασκεδαστική για τους φίλους, σαδιστική για τους εχθρούς) ατμόσφαιρα, οι «κόκκινοι διάβολοι» πέρασαν με δεύτερη νίκη (2-1) στα ημιτελικά του Champions League!



Πώς έπαιξαν

Με διαφορικά σχήματα (αυτή τη φορά) και χωρίς μεγάλες εκπλήξεις στις ενδεκάδες παρέταξαν τις ομάδες τους οι δύο τεχνικοί.

Στο 4-4-2 του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, λοιπόν, τερματοφύλακας ήταν ο Φαν Ντερ Σαρ και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Εβρά, Βίντιτς, Φέρντιναντ και Ο’ Σέι. Στα χαφ βρέθηκαν οι Γκιγκς-Κάρικ, στα πλάγια οι Παρκ (αριστερά), Νάνι (δεξιά) και δίδυμο στην επίθεση οι Ρούνεϊ-Ερνάντες.

Το 4-3-3 που επέλεξε, από την άλλη, ο Κάρλο Αντσελότι διαμορφώθηκε ως εξής: Κάτω από τα δοκάρια ο Τσεχ και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Κόουλ, Άλεξ, Τέρι και Ιβάνοβιτς. Στα χαφ ξεκίνησαν οι Εσιέν (σε ρόλο «σκούπας»), Ραμίρες και Λάμπαρντ και στην τριάδα μπροστά τους οι Μαλουντά (αριστερά), Ανελκά (δεξιά) και Τόρες (κορυφή).


Το χειρότερο μ’ αυτή την ομάδα δεν είναι ότι ενίοτε μοιάζει ανίκητη. Το χειρότερο (για τις αντιπάλους της) είναι ότι -πολλές φορές- το επιβεβαιώνει σχεδόν… σαδιστικά. Χωρίς ντροπή να παραδεχθεί πως ξεκάθαρος στόχος της ήταν η «προστασία» του 1-0 από το πρώτο ματς, η Γιουνάιτεντ έδωσε δικαίωμα στην Τσέλσι να κυριαρχήσει.

Και αφού εκείνη δεν το εκμεταλλεύτηκε στις ευκαιρίες που έφτιαξε μέχρι το ημίωρο (με τον Φαν Ντερ Σαρ να επιστρατεύει μέχρι και τάκλιν εκτός περιοχής για να σταματήσει όσες από αυτές δεν σταματούσε… εντός περιοχής), η ομάδα του Φέργκιουσον την τιμώρησε.

Μπορεί, λοιπόν, ο βοηθός να μην επέτρεψε στον Ερνάντες να πανηγυρίσει στο 27’ (οριακά οφσάιντ πριν σκοράρει με κεφαλιά), αλλά ούτε εκείνος -ούτε και η άμυνα της Τσέλσι- δεν θα μπορούσε να τον σταματήσει από το να «εξαργυρώσει» το… συναγωνισμό ευφυΐας που προηγήθηκε στις πάσες των Ο’ Σέι και Γκιγκς.

Μετά την επιστροφή από την ανάπαυλα, η Τσέλσι ολοφάνερα ήθελε (να περάσει μπροστά). Άλλο τόσο ολοφάνερα, όμως… δεν μπορούσε (να διασπάσει τη σωστά οργανωμένη άμυνα της Γιουνάιτεντ). Ενώ, λοιπόν, τα μακρινά σουτ του Ντρογκμπά και κάποιες στημένες φάσεις (κεφαλιά Άλεξ) απλά επιβεβαίωναν πόσο σταθερός είναι ο Φαν Ντερ Σαρ, η αποβολή του Ραμίρες (για ανόητα δυνατό μαρκάρισμα στον Εβρά) φάνηκε να επιβεβαιώνει το πού θα καταλήξει η πρόκριση.

Κι αν ο Ντρογκμπά… αρνήθηκε να συμβιβαστεί με την κατάσταση (εκθέτοντας ξανά την έκθεση του Αντσελότι να μην τον ξεκινήσει), ο Γκιγκς αρνήθηκε να… επιτρέψει -για περισσότερα από 30 δευτερόλεπτα- δικαιώματα στους «μπλε». Η δεύτερη ασίστ του Ουαλού έδωσε «στο πιάτο» το γκολ στον Παρκ κι εκείνος με τη σειρά του έδωσε… τέλος στη σεμνή τελετή!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου