Συμφωνώ πως η Εθνική δεν είχε την συνέχεια που θα θέλαμε όλοι μετά τον «άθλο» του 2004, συμφωνώ με αυτά που λένε πολλοί για «θαύμα» στην Πορτογαλία, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως η Εθνική το καλοκαίρι του 2004 μας… ανάγκασε όλους να βγούμε στους δρόμους και να πανηγυρίσουμε για την κατάκτηση του τίτλου που ποτέ δεν είχε ονειρευτεί κανένας μας.
Μόνο και μόνο για αυτό, θα έπρεπε πάντα να είμαστε δίπλα στην Εθνική. Ας κάνουμε λοιπόν την αρχή από τον αγώνα της Παρασκευής. Τώρα που οι παίκτες μας χρειάζονται να τους δώσουμε την ώθηση που πρέπει για να κάμψουμε την αντίσταση των Λετονών. Τώρα που υπάρχουν κάποια αγωνιστικά προβλήματα και θα μετρήσει η ψυχή των ποδοσφαιριστών.
Όμως, δεν θα μετρήσει μόνο η ψυχή των ποδοσφαιριστών, αλλά και όλων εμάς που θα είμαστε στην κερκίδα. Μακριά από τις οπαδικές μας μικρότητες. Νομίζω ότι μπορούμε για ένα δίωρο να είμαστε όλοι ενωμένοι. Λίγο δύσκολο για εμάς τους Έλληνες. Αλλά πρέπει
Και στην τελική, αυτή η Εθνική το αξίζει. Το αντιπροσωπευτικό «συγκρότημα» της χώρας μας, έχει πετύχει αυτό που οι ελληνικοί σύλλογοι απλά ονειρεύονται. Να καθίσει στην κορυφή της Ευρώπης. Και δεν λέω για το Τσου Λου. Και ένα Γιουρόπα μου κάνει! Είναι δυνατόν να έχει η Γαλατά και όχι μία ελληνική ομάδα;
Τώρα πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως η Εθνική είναι υπόθεση όλων μας. Όποιος και αν είναι στον πάγκο, όποιοι και αν φοράνε την φανέλα. Άλλωστε, το έχουμε ανάγκη μέσα στο μουντό τοπίο της κρίσης που θέλουν να μας επιβάλουν οι καναλάρχες ότι περνάμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου