πάντα υποστήριζα ότι η αξία ενός παίκτη, μετριέται και από εκείνη των αντιπάλων του, μέσα από τις μεγάλες κόντρες που ακόμα και ένα ομαδικό άθλημα όπως το ποδόσφαιρο μπορεί να χαρίσει.
Τα χρόνια του Ρονάλντο στην Ιταλία, στην πρώτη του εμπειρία με την Ίντερ, είχαν χαρακτηριστεί από τις μονομαχίες μας. Ντελ Πιέρο-Ρονάλντο, Γιούβε-Ίντερ. Στο τέλος της αναμέτρησής ψάχναμε πάντα ο ένας τον άλλο για να ανταλλάξουμε φανέλες. Ο Ρονάλντο ήταν ένας από τους παίκτες, τους οποίους είχα περισσότερο σε εκτίμηση. Η ανακοίνωσή του με ξάφνιασε, αλλά δεν με εξέπληξε. Δυστυχώς οι τραυματισμοί που τάραξαν τα τελευταία χρόνια την καριέρα του, ήταν εκείνοι που αποφάσισαν για εκείνον. Παραθέτω το παράδειγμα ενός άλλου παίκτη υψηλού επιπέδου, όπως ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, η ατυχία απαγόρευσε σε όλους τους παθιασμένους με το ποδόσφαιρο (συμπεριλαμβανομένου κι εμένα) να βλέπουν ακόμα στο γήπεδο τις αρετές αυτών των «τεράτων».
Αλλά αυτό που έκανε ο Ρονάλντο, θα μείνει για πάντα στην ιστορία του ποδοσφαίρου και στα μάτια όσων αγαπούν αυτό το άθλημα, ανεξάρτητα από το χρώμα της φανέλας, τον οπαδό, τη σημαία. Παίκτες σαν τον Ρονάλντο ανήκουν σε όλους. Συγκινήθηκα όταν άκουσαν τον Ρονάλντο να λέει στην συνέντευξη Τύπου για το αντίο του μέσα σε δάκρυα αυτή τη φράση: «Μου φαίνεται σαν να πεθαίνω» γιατί ένα μέρος του δεν θα υπάρχει πια, ο ποδοσφαιριστής Ρονάλντο. Αλλά ευτυχώς τώρα αρχίζει μια άλλη ζωή. Ευχαριστώ για όσα έκανες μέσα στο γήπεδο και επειδή ήσουν ένας μεγάλος αντίπαλος, Φαινόμενο.
Αλεσάντρο»
Ο μέγας Ντελ Πιέρο έδειξε πόσο σπουδαίος είναι κι εκτός γηπέδων για μία ακόμα φορά, αποδίδοντας τα εύσημα στο μεγάλο αντίπαλό του, το ζωντανό θρύλο Ρονάλντο.
ΑπάντησηΔιαγραφή