Εάν όμως στο ίδιο ματς, τριτώσει το κακό, σε βάρος της ίδιας ομάδας, τότε δυο πράγματα έχει υποχρέωση να κάνει ο διαιτητής:
Πρώτον, να υποβάλλει ο ίδιος στον εαυτό του ποινή αποκλεισμού, μιας και σύμφωνα με τους κανονισμούς της UEFA, απαγορεύεται επισήμως η καρατόμηση ενός διαιτητή για λανθασμένες αποφάσεις (και προφανώς επιτρέπεται μονάχα η σιωπηρή τιμωρία). Πόση θα ' ναι αυτή η ποινή; Μια καλή αυτοκριτική, παρακολουθώντας το βίντεο του αγώνα, πάντα βοηθάει.
Δεύτερον, για να μην κατηγορηθεί από κακόπιστους ότι ενήργησε δολίως, καλό είναι να σπεύσει πρωί πρωί τη Δευτέρα στον πιο κοντινό οφθαλμίατρο. Πάντα μια εξέταση είναι χρήσιμη, διότι για να σφυρίξεις τρία πέναλτι σ' ένα παιχνίδι θα πρέπει να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα και προπάντων να μην σε διακατέχει το σύνδρομο του ψευτόμαγκα διαιτητή, "εγώ δεν κωλώνω, δεν μασάω από έδρες, δεν καταλαβαίνω τίποτα."
Στη δική του περίπτωση ο Μιχάλης Κουκουλάκης, δε χρειάζεται καν να ψάξει για οφθαλμίατρο. Είναι ο ίδιος εδώ και χρόνια, άριστος επιστήμονας, χειρούργος οφθαλμίατρος. Είναι επίσης σαφές ότι τα καταφέρνει πολύ καλύτερα στην επιστήμη του και καλό θα ήταν να αφοσιωθεί μια ώρα αρχύτερα εκεί, γιατί όπως το πάει, θα μπερδεύει επικίνδυνα τα "χειρουργεία". Άλλο πράγμα είναι να χειρουργεί μάτια και να κάνει καλά την όραση του κοσμάκη και εντελώς διαφορετικό να "χειρουργεί" και να αποτελειώνει ομάδας παίζοντας με την όραση του κοσμάκη. Και κατ' επέκταση με τη νοημοσύνη του.
Άλλωστε, ο εξ Ηρακλείου 40χρονος διαιτητής, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση του πέρσι στο συνάδελφο Παναγιώτη Κουτάκο (diaititis.gr) είχε ταχθεί σαφέστατα υπέρ της ιατρικής και κατά συνέπεια είναι άδικο να τον στερείται η επιστήμη και να τον ανέχεται ο κόσμος του ποδοσφαίρου. Είχε πει πέρσι τον Δεκέμβριο χαρακτηριστικά σ' εκείνη τη συνέντευξη: "...Στο Νομαρχιακό νοσοκομείο Ηρακλείου όπου εργάζομαι λένε πως είμαι καλός και έχω προοπτικές. Έτσι, λοιπόν, έχω δώσει τον πρώτο λόγο στη δουλειά μου. Και κώλυμα θα βάλω αν χρειαστεί να πάω σε κάποιο σεμινάριο ή συνέδριο. Κι αν κάποια στιγμή χρειαστεί να κάνω την επιλογή, ξέρω τι θα κάνω. Θα κρατήσω την ιατρική. Διότι αυτή είναι που θα με κάνει να καταξιωθώ, θα μου δώσει τα χρήματα για να ζήσω την οικογένειά μου και να φάω. Δεν ποντάρω στη διαιτησία για να επιβιώσω οικονομικά."
Ανατρέχοντας στο πρόσφατο παρελθόν, θα βρούμε κι άλλες περιπτώσεις που ο Κουκουλάκης δε σφύριξε δίκαια σε ματς της ΑΕΚ. Με αποκορύφωμα τα απίστευτα όργια που έκανε (σε συνεργασία με τον βοηθό Παπαδάκη) πριν από 4,5 χρόνια (Απρίλιος 2006) στην Τούμπα, στην ήττα της ΑΕΚ με 2-1 από τον ΠΑΟΚ. Ακυρώνοντας τότες στο ξεκίνημα του αγώνα πεντακάθαρο γκολ του Ζούλιο Σέζαρ και λίγο αργότερα κλείνοντας μάτια σε πέναλτι μαρς που έκανε ο Χασιώτης στον Λυμπερόπουλο.
Ο πατέρας του 40χρονου γιατρού, ο Γιώργος Κουκουλάκης υπήρξε διαιτητής τη δεκαετία του '80. Σε γενικές γραμμές με διαιτησίες πάνω από τη βάση. Η ΑΕΚ δεν είχε ποτέ κανένα πρόβλημα με τον πατήρ Κουκουλάκη, ούτε ο ίδιος κάποιο κόμπλεξ απέναντι στην ΑΕΚ. Αποδεικνύεται και από τους αριθμούς, αφού σε όλη τη διαδρομή του και σφυρίζοντας καμιά εικοσαριά ματς της ΑΕΚ (με κλήρωση τότε και όχι με ορισμό), η "Ένωση" έκανε όλη κι όλη μια ήττα και αυτή όχι από τη διαιτησία του, αλλά από τον εξαιρετικό ΠΑΣ του 1979 στα Γιάννινα με 3-2. Στη Ν.Φιλαδέλφεια σε όσα ματς σφύριξε, η ΑΕΚ κέρδισε σ' όλα, στον Πιερικό είχε βάλει 7 με χατ-τρικ του Δίντσικου.
Ο υιός Κουκουλάκης που εκτός από την ΑΕΚ έχει καταταλαιπωρήσει κι άλλες ομάδες, καλό θα είναι να αράξει στην Κρήτη, που έχει και μια χαρά κλίμα τον χειμώνα και να ξεκουραστεί. Είτε έτσι, είτε αλλιώς θα γίνει αυτό που είπε στον πύρινο λόγο του ο Αδαμίδης, ο Κουκουλάκης θα κρεμάσει (έστω προσωρινά) την εμφάνιση του σε κάδρο. Ουσιαστικά ήταν ο "νέος Δαλούκας" ή αν προτιμάτε ο "Δαλούκας του Σαββατοκύριακου". Κι έτσι όπως πάει το πράγμα κάθε εβδομάδα θα ξεφυτρώνει κι ένας "καινούριος Δαλούκας". Μέχρι να τελειώσουν όλοι και στο τέλος να μην έχουμε διαιτητές να σφυρίξουν τα ματς.
Ξένοι διαιτητές
Πιθανώς σε μια τέτοια περίπτωση να σωθεί το δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έχω καταθέσει πάνω σ' αυτό το κομμάτι την ταπεινή μου άποψη και δεν την αλλάζω που να γίνουν ξαφνικά όλοι οι Έλληνες διαιτητές ...Κολίνες! Εκτιμώ πως τίποτα και ποτέ δεν μπορεί να αλλάξει διότι αφενός μεν το δηλητήριο της καχυποψίας θα συνεχίσει να ρέει άφθονο και να σκοτώνει στο διάβα του τα πάντα και αφετέρου δε, σχεδόν όλοι οι Έλληνες διαιτητές είναι από μέτριοι έως κακοί. Και το χειρότερο απ όλα; Είναι εξαρτημένοι. Από το σύστημα στο οποίο είναι ενταγμένοι, είτε αυτό λέγεται παράγκα του μπαρμπα-Θωμά, είτε παράγκα του διαδόχου του μπαρμπα-Θωμά.
Προσωπικά θεωρώ ότι μόνο μια λύση υπάρχει. Ξένοι διαιτητές σε όλα τα ματς της Σούπερ Λίγκας. Οι καλύτεροι που κυκλοφορούν στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική πιάτσα. Θα μου πείτε, θα αφήσει ο Γουέμπ το αγγλικό, ο Ριτσόλι το ιταλικό, ο Σταρκ το γερμανικό πρωτάθλημα για να έρθουν να σφυρίξουν το ντέρμπι Ψωμιάδης vs Μπέος; Ναι, και οι ίδιοι και άλλοι καλοί διαιτητές από διάφορες χώρες, μια χαρά μπορούν να μας έρθουν, όπως έρχονται και σφυρίζουν τα παιχνίδια των ευρωπαϊκών κυπέλλων και σπανίως συζητάμε για "εγκλήματα".
Θα είναι μήπως μεγάλο το κόστος; Ας είναι, ε και; Λίγα βγάζει ο συνεταιρισμός της λίγκας από τα τηλεοπτικά; Ας πληρώσουν για να έχουν ένα καλύτερο και πιο ελκυστικό προϊόν. (Ναι, ναι ξέρω υπάρχει και αντίλογος εδώ, ότι και επί χούντας έρχονταν κάτι απίθανοι ξένοι διαιτητές και τίναζαν ματς στον αέρα. Μιλάμε τώρα πριν από 40 χρόνια, χωρίς τηλεοπτική, ούτε καν ραδιοφωνική κάλυψη, χωρίς ίντερνετ, χωρίς δημοσιότητα. Ό,τι κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα. Το 2010 κανένας ξένος διαιτητής δεν θα έρθει σε ελληνικό ματς για να σφυρίξει σαν "Κουκουλάκης"....)
Εν πάση περιπτώσει, το έγραψα και τις προάλλες και δεν παίρνω λέξη πίσω. Η κατάσταση αυτή δεν θα αλλάξει ποτέ, όσο κι αν ο Μαρινάκης αφήνει να κυλήσουν μερικά δάκρυα από τα μάγουλα του και για την ΑΕΚ, όσο κι αν ο Αδαμίδης τηρεί την πιο δυναμική και επιθετική στάση που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια από πρόεδρο της ΑΕΚ. Κάθε χρόνο θα λέμε τα ίδια και τα ίδια, πέρσι τέτοια εποχή ξεκίνησαν τα "χειρουργεία" που σε συνδυασμό με την κάκιστη εικόνα της ομάδας, άφησαν την ΑΕΚ πολύ νωρίς εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος, Εάν είναι να επαναληφθεί το περσινό έργο, τότε το μόνο που θα σώζει κάπως την κατάσταση είναι να καταφέρνει η ΑΕΚ να κερδίζει και τους "Κουκουλάκηδες".
Την Κυριακή δεν τα κατάφερε, αν και αυτό που πέτυχε στο τέλος, δεν ήταν μικρό πράγμα. Να τρως το δεύτερο γκολ στο 81' και να βγαίνει όλος ο οχετός σε βάρος της ομάδας και του προπονητή από τους οπαδούς που ακολουθούν παντού την ΑΕΚ και την στηρίζουν και στα δύσκολα. Ευτυχώς για την ΑΕΚ που ο Σκόκο και ο Τζιμπούρ, δεν τους άκουσαν, δεν πήγαν να γ.... και έσωσαν τουλάχιστον τον πόντο. Το βέβαιον της ιστορίας είναι ότι στα ματς εκείνα που η ομάδα θα βρίσκεται πίσω στο σκορ, στα ματς που η ομάδα θα γκελάρει, ο προπονητής θα στολίζεται με ένα σωρό κοσμητικά επίθετα, από (νεαρο)κόσμο που δεν ευτύχισε ποτέ να δει τη μεγάλη ΑΕΚ του "φύγε από δω" προπονητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου