Επί 26 χρόνια ο Παναγιώτης Γκλάβας έδινε μάχη διεκδικώντας το αυτονόητο για τους περισσότερους: να ζήσει. Η νεφρική ανεπάρκεια από την οποία έπασχε, τον ανάγκασε να υποβληθεί σε τρεις μεταμοσχεύσεις νεφρού.
Νεφρά του δώρισαν η μητέρα του Αγγελική και η αδελφή του Διονυσία καθώς και ένας τρίτος δότης, με αποτέλεσμα να κερδίσει δέκα χρόνια ζωής
Ωστόσο η εγχείρηση ανοικτής καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε, επιδείνωσε την κατάσταση της υγείας του.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Νέος Κόσμος», η περιπέτεια του Παναγιώτη άρχισε σε ηλικία μόλις 22 ετών όταν η ξαφνική άνοδος της πίεσής του προκάλεσε οξεία νεφρική ανεπάρκεια και των δύο νεφρών. Πρόκειται για μια κλινική κατάσταση που απειλεί άμεσα τη ζωή, εφόσον τα νεφρά αδυνατούν να εκτελέσουν τις βασικές λειτουργίες τους.
Αναγκάστηκε να υποστεί την εξαντλητική διαδικασία της αιμοκάθαρσης ανά δύο ημέρες, μέχρι να βρεθούν δότες. Ένας άγνωστος δωρητής από το Albury τον απαλλάσσει από την αιμοκάθαρση, πρόσκαιρα όμως, γιατί το σώμα του Παναγιώτη απορρίπτει το καινούργιο νεφρό και ξαναμπαίνει στην ψυχοφθόρα διαδικασία της αιμοκάθαρσης.
Τότε, το δεύτερο «φιλί ζωής» δέχεται ο Παναγιώτης από τη μητέρα του Αγγελική, το Σεπτέμβριο του 1995, η οποία, αφού υποβλήθηκε στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, κρατά το γιο της στη ζωή δίνοντάς του το νεφρό της.
Η μετεγχειρητική πορεία της υγείας του Παναγιώτη εξελίσσεται αρκετά ικανοποιητικά για τα επόμενα 10 χρόνια εξασφαλίζοντάς του μια ποιοτική ζωή μακριά από τα μηχανήματα. Η μοίρα του όμως του επιφυλάσσει κι άλλο ένα χτύπημα. Το σώμα του σιγά σιγά απορρίπτει το μόσχευμα, με αποτέλεσμα να καταλήξει εκ νέου σε αιμοκάθαρση.
Στις 14 Νοεμβρίου 2006, το τρίτο σωτήριο μόσχευμα δωρίζει χωρίς δισταγμό η αδελφή του Διονυσία Καλαμβρέζου, που έσπευσε αμέσως στο πλευρό του κάνοντας ένα υπερατλαντικό ταξίδι από την όμορφη Ζάκυνθο όπου διαμένει μόνιμα.
Η τύχη του Παναγιώτη όμως είχε άλλα σχέδια. Ο οργανισμός του απορρίπτει και το τρίτο μόσχευμα ύστερα από 4 χρόνια και τον ξαναστέλνει στο βασανιστικό μαρτύριο της αιμοκάθαρσης.
Τη σκληρότερη όμως δοκιμασία την έζησε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες όταν ανακοινώθηκε από τους γιατρούς ότι έπρεπε να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς.
Στις 17 Ιανουαρίου 2011 γίνεται η εγχείρηση και 4 ημέρες αργότερα μπαίνει στην εντατική μονάδα του Royal Melbourne Hospital με επιπλοκές και μία καρδιακή προσβολή. Στο διάστημα που επακολουθεί, υπέστη ακόμη πέντε καρδιακά επεισόδια αλλά έβγαινε πάντα νικητής. Σε κωματώδη κατάσταση και με βηματοδότη αγωνιζόταν για τη ζωή του. Μία εβδομάδα μετά τον βρίσκουν άλλες δύο καρδιακές προσβολές. Οι πιθανότητες να κρατηθεί στη ζωή λιγοστεύουν αλλά ο Παναγιώτης το παλεύει. Την τελευταία εβδομάδα η υγεία του παρουσιάζει ανάκαμψη. Αρχίζει να έχει επαφή με το περιβάλλον του. Όλα δείχνουν πως σιγά-σιγά ξεπερνά τον κίνδυνο.
Η Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου είναι μοιραία. Ο μαχητής Παναγιώτης πιάνει το χέρι της μητέρας του, το φιλά και αφήνει την τελευταία του πνοή.
Νεφρά του δώρισαν η μητέρα του Αγγελική και η αδελφή του Διονυσία καθώς και ένας τρίτος δότης, με αποτέλεσμα να κερδίσει δέκα χρόνια ζωής
Ωστόσο η εγχείρηση ανοικτής καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε, επιδείνωσε την κατάσταση της υγείας του.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Νέος Κόσμος», η περιπέτεια του Παναγιώτη άρχισε σε ηλικία μόλις 22 ετών όταν η ξαφνική άνοδος της πίεσής του προκάλεσε οξεία νεφρική ανεπάρκεια και των δύο νεφρών. Πρόκειται για μια κλινική κατάσταση που απειλεί άμεσα τη ζωή, εφόσον τα νεφρά αδυνατούν να εκτελέσουν τις βασικές λειτουργίες τους.
Αναγκάστηκε να υποστεί την εξαντλητική διαδικασία της αιμοκάθαρσης ανά δύο ημέρες, μέχρι να βρεθούν δότες. Ένας άγνωστος δωρητής από το Albury τον απαλλάσσει από την αιμοκάθαρση, πρόσκαιρα όμως, γιατί το σώμα του Παναγιώτη απορρίπτει το καινούργιο νεφρό και ξαναμπαίνει στην ψυχοφθόρα διαδικασία της αιμοκάθαρσης.
Τότε, το δεύτερο «φιλί ζωής» δέχεται ο Παναγιώτης από τη μητέρα του Αγγελική, το Σεπτέμβριο του 1995, η οποία, αφού υποβλήθηκε στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, κρατά το γιο της στη ζωή δίνοντάς του το νεφρό της.
Η μετεγχειρητική πορεία της υγείας του Παναγιώτη εξελίσσεται αρκετά ικανοποιητικά για τα επόμενα 10 χρόνια εξασφαλίζοντάς του μια ποιοτική ζωή μακριά από τα μηχανήματα. Η μοίρα του όμως του επιφυλάσσει κι άλλο ένα χτύπημα. Το σώμα του σιγά σιγά απορρίπτει το μόσχευμα, με αποτέλεσμα να καταλήξει εκ νέου σε αιμοκάθαρση.
Στις 14 Νοεμβρίου 2006, το τρίτο σωτήριο μόσχευμα δωρίζει χωρίς δισταγμό η αδελφή του Διονυσία Καλαμβρέζου, που έσπευσε αμέσως στο πλευρό του κάνοντας ένα υπερατλαντικό ταξίδι από την όμορφη Ζάκυνθο όπου διαμένει μόνιμα.
Η τύχη του Παναγιώτη όμως είχε άλλα σχέδια. Ο οργανισμός του απορρίπτει και το τρίτο μόσχευμα ύστερα από 4 χρόνια και τον ξαναστέλνει στο βασανιστικό μαρτύριο της αιμοκάθαρσης.
Τη σκληρότερη όμως δοκιμασία την έζησε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες όταν ανακοινώθηκε από τους γιατρούς ότι έπρεπε να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς.
Στις 17 Ιανουαρίου 2011 γίνεται η εγχείρηση και 4 ημέρες αργότερα μπαίνει στην εντατική μονάδα του Royal Melbourne Hospital με επιπλοκές και μία καρδιακή προσβολή. Στο διάστημα που επακολουθεί, υπέστη ακόμη πέντε καρδιακά επεισόδια αλλά έβγαινε πάντα νικητής. Σε κωματώδη κατάσταση και με βηματοδότη αγωνιζόταν για τη ζωή του. Μία εβδομάδα μετά τον βρίσκουν άλλες δύο καρδιακές προσβολές. Οι πιθανότητες να κρατηθεί στη ζωή λιγοστεύουν αλλά ο Παναγιώτης το παλεύει. Την τελευταία εβδομάδα η υγεία του παρουσιάζει ανάκαμψη. Αρχίζει να έχει επαφή με το περιβάλλον του. Όλα δείχνουν πως σιγά-σιγά ξεπερνά τον κίνδυνο.
Η Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου είναι μοιραία. Ο μαχητής Παναγιώτης πιάνει το χέρι της μητέρας του, το φιλά και αφήνει την τελευταία του πνοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου