Δύστυχη Εθνική Ελλάδας

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΤΖΑΝΗ

Το βέβαιο είναι ότι με τους χειρισμούς της ΚΟΕ, δεν πλήττει ποτέ κανείς. Και η πολύπαθη υδατοσφαίριση δεν προλαβαίνει να ανασάνει. Κι όσοι πίστευαν πως οι παθογένειες του παρελθόντος, που τόσο πολύ ταλαιπώρησαν το εθνικό συγκρότημα, ανήκαν στο παρελθόν, διαψεύστηκαν πανηγυρικά.

Έντεκα από τους 13 παίκτες που αγωνίστηκαν το περασμένο καλοκαίρι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βαρκελώνης, στην πρώτη συγκέντρωση της εθνικής ομάδας την Πέμπτη (15/5) ενημέρωσαν ότι δεν ξεκινούν την προετοιμασία, καθώς δεν είχε λυθεί το θέμα των οδοιπορικών που θα έπαιρναν για προετοιμασία δύο μηνών μέχρι το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βουδαπέστης (14-27 Ιουλίου) και συμμετοχής σε αυτό.

Ο «πόλεμος» ανακοινώσεων ανάμεσα σε παίκτες και Ομοσπονδία, δείχνει το αδιέξοδο που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Τα «φαντάσματα» του παρελθόντος επέστρεψαν μετά το περσινό διάλλειμα. Και σε αυτή τη νέα διαμάχη με ό,τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στην εθνική ομάδα, δυστυχώς και πάλι, οι ευθύνες της ΚΟΕ και του Δημήτρη Διαθεσόπουλου είναι τεράστιες.

Αναφέρεται σε «πεπαλαιωμένη και παρωχημένη συνταγή». Μόνο που τέτοια φαινόμενα και τακτικές «έθρεψε», για μια και πλέον δεκαετία, ο ίδιος ο πρόεδρος της ΚΟΕ, Δημήτρης Διαθεσόπουλος. Τότε, βέβαια, τα χρήματα της πολιτείας έρρεαν άφθονα στο ταμείο της Ομοσπονδίας. Ήταν η περίοδος, που με την ανοχή του Διαθεσόπουλου, παίκτες έφευγαν κι επέστρεφαν στην εθνική ομάδα.Για μια ακόμα φορά η κατάσταση έφθασε στο σημείο μηδέν, ενώ θα μπορούσε να είχε βρεθεί λύση προ πολλού. Οι παίκτες, που κλήθηκαν για προετοιμασία δύο μηνών, με διπλές προπονήσεις την ημέρα (δεν πρόκειται να σχολιάσουμε τον προγραμματισμό του Ομοσπονδιακού τεχνικού Σάκη Κεχαγιά) ζήτησαν τα αυτονόητα, δηλαδή, να συμφωνήσουν στα οδοιπορικά τους. Κι αντί η Ομοσπονδία να προσπαθήσει να σκύψει πάνω από το πρόβλημα, με μια ανακοίνωση τούς στήνει στον τοίχο.

Δυστυχώς, η Ομοσπονδία μπήκε σε διαδικασία να συγχέει τη μήνυση και την αγωγή που έχουν καταθέσει «11» πρώην διεθνείς (επίσης για οφειλές οδοιπορικών προηγούμενων ετών) με τους τωρινούς «11» , σημειώνοντας πως «την πόρτα του Προέδρου του Δ.Σ της ΚΟΕ, έχουν φροντίσει συναθλητές τους να την κλείσουν, με την ενέργεια τους να καταθέσουν εναντίον του μήνυση επειδή ο ίδιος την είχε πάντοτε διάπλατα ανοιχτή γι αυτούς».

Πραγματικά αδυνατούμε να κατανοήσουμε πώς ο ηγέτης της ΚΟΕ, κλείνει την πόρτα σε παιδιά που μπήκαν στην εθνική ομάδα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, σε παίκτες, που όπως οι ίδιοι έχουν διαμηνύσει, απαιτείται να χτιστεί η νέα εθνική ομάδα.

Για την επισήμανση της ΚΟΕ, πως τις αποφάσεις τις παίρνει το Δ.Σ. κι όχι ο πρόεδρός της, απλά δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο.

«Η πόρτα της Ομοσπονδίας δεν είναι κλειστή για κανέναν, αλλά πάντοτε με τους κανόνες που υπάρχουν και δεν μπορούν να παραβιαστούν. Όποιος δεν τους αποδέχεται, ανοίγει μόνος του την πόρτα και φεύγει» σημειώνεται σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης της ΚΟΕ.

Αλήθεια, όμως πόσες φορές έχουμε διαβάσει κι ακούσει από τα πιο επίσημα χείλη της Ομοσπονδίας κάτι τέτοιο και πόσες φορές στο παρελθόν παίκτες που έφυγαν ή εκδιώχθηκαν, επέστρεψαν άρον-άρον σε αυτή.

Τ' άτιμα τα ευρώ

Στην Ομοσπονδία η μόνιμη καραμέλα είναι ότι το ταμείο είναι άδειο. Το έχουμε ακούσει άπειρες φορές. Τι στο καλό, μόνο η κολυμβητική Ομοσπονδία αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα;.

Δεν υπάρχουν ευρώ, γιατί η πολιτεία δεν δίνει πια όσα έδινε, είναι η… βαρετή στο τέλος δικαιολογία της Ομοσπονδίας και γιατί δεν επένδυσε ποτέ στις τεράστιες επιτυχίες της, είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος.

Όμως, αναρωτιόμαστε, γιατί δεν έχει η Ομοσπονδία τα χρήματα να καλύψει τα οδοιπορικά 25 παικτών, που ζητούν από τα 40000 ευρώ του 2013, να διπλασιαστούν και να μοιραστούν ισόποσα;

Όταν, πλέον, η ίδια η Ομοσπονδία δεν δίνει ευρώ για τη διεξαγωγή των πρωταθλημάτων, διαμηνύοντας στα σωματεία: «Πληρώστε για να παίξετε»

Όταν ένας γονιός καλείται να δώσει 40 ευρώ συμμετοχής του παιδιού του σε κάθε φάση πρωταθλήματος μικρότερης κατηγορίας από αυτή των ανδρών. Για παράδειγμα ένας παίκτης που μετέχει τόσο στο εφηβικό όσο και στο πρωτάθλημα νέων ανδρών, και παίξει στην τελική φάση, θα πρέπει να δώσει συνολικά 160 ευρώ, για να παίξει το παιχνίδι που αγαπά.

Όταν τα σωματεία είναι αυτά που πληρώνουν τα έξοδα για διαιτητές, επόπτες, γραμματεία, στα εντός έδρας παιχνίδια τους, που φθάνει στα 250 ευρώ, ανά αγώνα.

Όπως προαναφέραμε, δεν πρόκειται να σχολιάσουμε την απόφαση του Ομοσπονδιακού τεχνικού Σάκη Κεχαγιά να ζητήσει προετοιμασία δύο μηνών. Αυτός είναι ο τεχνικός, άρα γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.

Όμως, οι γκέλες της Ομοσπονδίας, στον προγραμματισμό των πρωταθλημάτων, είναι χαρακτηριστικές.

Γιατί, αλήθεια, θέλησαν να τελειώσει η Α1 ανδρών μέσα στον Απρίλιο, όταν μέσα από την ΚΟΕ υποστήριζαν ότι μέσα στον Μάη, λόγω των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης και των Ευρωεκλογών, δεν υπήρχαν ημερομηνίες.

Και πώς στο καλό βρίσκονται ημερομηνίες για τους τελικούς της Α1 γυναικών, ορίζοντας τον 2ο τελικό παραμονή των δημοτικών εκλογών της 18ης του μήνα και τον 3ο, μια ημέρα αργότερα; Υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο το προϊόν.

Οι εθνικές ομάδες είναι πάνω από πρόσωπα και καταστάσεις, αλλά η αδιάλλακτη στάση της ΚΟΕ και οι εγωκεντρικές συμπεριφορές, φέρνουν ξανά και ξανά τις ίδιες μίζερες καταστάσεις. Και είναι άδικο πολύ για το άθλημα, για τη νέα γενιά, που ονειρεύεται για το «γαλανόλευκο» σκουφάκι.