στον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα δικαιώνει τη μνήμη του παιδιού της, η κ. Τσαλικιάν δήλωσε ότι "η ανθρώπινη ζωή δεν εξαγοράζεται".
"Το παιδί μου δολοφονήθηκε με τον ίδιο τρόπο που κάποιος πατάει ένα έντομο, μία κατσαρίδα (...) Όταν τα παιδιά που ήταν εκεί βγήκαν φωνάζοντας για ένα ασθενοφόρο αυτοί οι δύο άνθρωποι ατάραχοι και ψυχροί επέστρεψαν στο περιπολικό χωρίς να ρίξουν μία ματιά στο νεκρό παιδί" είπε.
"Ήθελαν να υπάρξει νεκρός"
Η κ. Τσαλικιάν ανέφερε ότι Σαραλιώτης και Κορκονέας πήγαν στα Εξάρχεια παρακούοντας εντολή της υπηρεσίας τους και επέστρεψαν πεζή στην Τζαβέλλα, όπου είχαν διαπληκτιστεί με ομάδα νεαρών. Μετά την αναίτια δολοφονία του Αλέξανδρου "ψυχροί και χωρίς να ταράζονται από τις κραυγές του πλήθους επέστρεψαν στο περιπολικό και δεν ενημέρωσαν κανέναν, αποκρύπτοντας ότι είχαν καν πυροβολήσει".Η μητέρα του Αλέξανδρου κατήγγειλε ότι στη συνέχεια "βρέθηκαν ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί πρόθυμοι να τους βοηθήσουν κατασκευάζοντας μία συμπλοκή που δεν έγινε ποτέ". "Εκτός από το δόλο των δύο ειδικών φρουρών οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι ίσως ήθελαν να υπάρξει νεκρός για άλλες σκοπιμότητες και ο Αλέξανδρος ήταν το εξιλαστήριο θύμα τους" τόνισε.
"Αν τον άφηναν θα γινόταν καλός οικογενειάρχης"
Περιγράφοντας το παιδί της η κ. Τσαλικιάν είπε ότι ήταν "καλός, ευαίσθητος και πονόψυχος". "Δεν ζήλευε και ήθελε πάντα το καλό των φίλων του" είπε η κ. Τσαλικιάν και πρόσθεσε ότι "αν του επέτρεπαν να μεγαλώσει θα γινόταν ένας καλός οικογενειάρχης". Όπως ανέφερε η κ. Τσαλικιάν, ο Αλέξανδρος ήταν ένα παιδί κοινωνικό που του άρεσε να παίζει ποδόσφαιρο, σκέιτμπορντ και κιθάρα. Του άρεσε να τη βοηθά στο μαγαζί όπως είπε και το επαγγελματικό του όνειρο ήταν να σπουδάσει νομική."Από τη φωνή της κατάλαβα ότι το παιδί μου ήταν νεκρό"
Περιγράφοντας το μοιραίο βράδυ η κ. Τσαλικιάν είπε ότι ο Αλέξης και οι φίλοι του είχαν βγει και ότι όταν εκείνη τελείωνε τη δουλειά θα τους έπαιρνε για να τους πάει στο σπίτι ενός φίλου τους που γιόρταζε την ονομαστική του γιορτή.
Όπως είπε, σήκωσε το τηλέφωνό της, αναγνωρίζοντας τον αριθμό του Αλέξη και πριν προλάβει να ακούσει τη φωνή του, του είπε: 'Έλα αγόρι μου τελειώνω και έρχομαι να σας πάρω". Στην άλλη άκρη όμως της γραμμής ήταν μία άγνωστή της γυναίκα, που της είπε να έρθει στον Ευαγγελισμό γιατί ΄"ο Αλέξης είναι πολύ σοβαρά".
"Από τη χροιά της φωνής της το κατάλαβα ότι κάτι είχε συμβεί και ρώτησα "το παιδί μου ζει;". Μου είπε "δεν μπορώ να σας πω, απλά μην έρθετε μόνη σας". Από εκεί κατάλαβα ότι το παιδί μου είναι νεκρό" είπε.
Όπως περιέγραψε, πηγαίνοντας στον Ευαγγελισμό με μία φίλη της είδε τους διαδρόμους γεμάτους κόσμο που διαπληκτιζόταν με τους αστυνομικούς. "Με απομόνωσαν σε ένα γραφείο που βρίσκονταν αστυνομικοί του τμήματος ανθρωποκτονιών. Τους έκανε εντύπωση πόσο καλά συνεργαζόμουν μαζί τους, μετά τη δολοφονία του παιδιού μου από έναν αστυνομικό" δήλωσε.
"Εμμονή να εκτοξεύσουν λάσπη"
Στην ερώτηση τι την πείραξε περισσότερο κατά την απόδοση δικαιοσύνης, η κ. Τσαλικιάν αναφέρθηκε στην "εμμονή του υπερασπιστή του Κορκονέα να εκτοξεύει λάσπη κατά του παιδιού μου". "Οι αυτόπτες μάρτυρες υπέστησαν μηνύσεις και προσβολές. Ακόμη και οι συνήγοροι δέχτηκαν μηνύσεις για να σταματήσουν να υπερασπίζονται τον Αλέξανδρο". "Θα μπορούσαν να πουν μία συγγνώμη, ότι έγινε ένα τρομερό λάθος. Αυτό θα έλεγε ένας ευσυνείδητος και φιλότιμος άνθρωπος. Εγώ άκουσα τα αντίθετα" είπε η κ. Τσαλικιάν."Ψυχρή και αδιάφορη Πολιτεία"
"Κατηγορώ" κατά του ελληνικού κράτους απηύθυνε η κ. Τσαλικιάν, μιλώντας για "ψυχρή και αδιάφορη στάση" στα αιτήματά της οικογένειας να γίνει το δικαστήριο στην Αθήνα. "Επί δέκα μήνες έπρεπε να σηκωνόμαστε κάθε πρωί για να πηγαίνουμε στην Άμφισσα, εμείς οι αυτόπτες μάρτυρες, οι τεχνικοί σύμβουλοι και όσοι ήθελαν να μας βοηθήσουν" είπε η κ. Τσαλικιάν.Στο ερώτημα τι θα συμβούλευε σήμερα ένα παιδί στην ηλικία του Αλέξη και τους γονείς ενός παιδιού σε αυτή την ηλικία, η κ. Τσαλικιάν δήλωσε ότι "το πρώτο που έχω να πω στη μητέρα ενός 15χρονου, θα ήταν να μην έχει καμία εμπιστοσύνη στα όργανα της Πολιτείας και να μην αφήνει το παιδί της εκτεθειμένο ενώ κάλεσε το κράτος να προστατεύει τα παιδιά ώστε κανένα άλλο να μην έχει την τραγική μοίρα του δικού της.
"Δεν θέλω να συμβουλέψω τους γονείς να μεγαλώνουν τα παιδιά με φόβο, ούτε και τα παιδιά να φοβούνται". "Εγώ μεγάλωσα τον Αλέξανδρο με πολλή αγάπη. Του έδωσα πολλή αγάπη και πήρα από αυτόν πολλή αγάπη. Τον έμαθα να εμπιστεύεται, να ονειρεύεται, να τολμά. Δεν τον μεγάλωσα με καχυποψία. Αυτή του η αθωότητα ήταν που του στοίχισε τη ζωή".
Η μητέρα του Αλέξανδρου, δήλωσε επίσης ότι στα σχέδιά της είναι να συστήσει ένα ίδρυμα στη μνήμη του παιδιού της, το οποίο θα έχει σαν ρόλο να υπερασπίζεται τους ανήλικους από κάθε μορφή βίας.
Η συνέντευξη της κ. Τζίνας Τσαλικιάν στη δημοσιογράφο Γιάννα Παπαδάκου στη ΝΕΤ μεταδόθηκε με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του 15χρονου μαθητή το 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου